Ο Οίστρος επισημαίνει ότι το μωρό της Καρολάιν θα πρέπει να διαφυλαχθεί -με οποιοδήποτε κόστος- για να ζήσει φυσιολογικά
Όλοι λίγο πολύ έχουν γκρινιάξει με τον σύντροφο τους. Αρκετοί έχουν φτάσει στο σημείο να δώσουν ή να λάβουν κι ένα χαστούκι. Επιτρεπτό; Φυσικά όχι.
Κάποιοι έχουν φτάσει καi στα άκρα. Πόσο δύσκολο είναι σε έναν καυγά να υπάρξει μία τραγική στιγμή που να αποβεί μοιραία;
Το να αναλάβεις την ευθύνη της πράξης σου θεωρείται από κάποιους ανδρεία. Μεγαλύτερη ανδρεία όμως είναι αποφύγεις τον οιονδήποτε καυγά υποχωρώντας και δίνοντας τόπο στην οργή.
Μα να σκοτώνεις τον σύντροφο σου και να προσπαθείς να το καλύψεις φτιάχνοντας σενάρια και σκηνοθετώντας ληστεία, είναι αν μη τι άλλο ειδεχθές.
Ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα όμως είναι αυτό που πρόκειται να λάβει χώρα στο μέλλον και αφορά το βρέφος της τραγωδίας.
Αναλογίζεται κάνεις το πραγματικό μέλλον του παιδιού, αν συνεχίσει την ζωή του στην ίδια οικογένεια;
Με όση αγάπη και στοργή και να το περιβάλλει η οικογένεια των θυμάτων, και όση ψυχολογική στήριξη λάβει από ειδικούς, δεν θα αποφύγει τελικά να μην αντιμετωπίσει την αλήθεια.
Τι τραύματα θα δεχθεί ο ψυχικός του κόσμος, όταν μετά από μερικά χρόνια, με την περιέργεια που διακατέχει τους νέους, αναζητήσει μέσω διαδικτύου, είτε μάθει από τις τηλεκουτσουμπόλες είτε και ακόμα και από το περιβάλλον του, το ανατριχιαστικό ιστορικό της δολοφονίας της μητέρας του, όπως αυτό αποτυπώνεται σήμερα;
Με ποιόν τρόπο θα προστατευθεί και θα διασφαλιστεί η ψυχική ισορροπία του;
Κοντολογίς, ο γέγονε γέγονε.
Η μητέρα είναι στο χώμα και ο πατέρας στα σίδερα. Κι αν σταθεί τυχερός και βγει ζωντανός από εκεί θα είναι ένας στιγματισμένος και ανίκανος να προσφέρει το παραμικρό ως γονέας.
Μήπως λοιπόν, το καλύτερο θα ήταν, να μη μάθει ποτέ την τραγική του προϊστορία;
Μήπως θα έπρεπε, όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό για τις δύο οικογένειες, της Καρολίνας και του Μπάμπη, να αποξενωθεί από τις ρίζες του και να δοθεί σε μία άλλη, άγνωστη οικογένεια, ώστε να κρυφτεί από την ζοφερή αλήθεια τού παρελθόντος του, ώστε να μεγαλώσει φυσιολογικά;
Συνελόντι ειπείν, τα παιδιά είναι πάντα τα μεγαλύτερα θύματα των τραγικών αυτών ιστοριών.
Ας εστιάσουμε επί τέλους ως ώριμη και ευνομούμενη κοινωνία σε αυτά, αφού αυτά είναι το μέλλον.
Γιατί όπως λέει ο ποιητής αν σωθεί το παιδί θα σωθεί κι ο κόσμος όλος.
Π.Σ.Κ.
