Ο Οίστρος ξετυλίγει το κουβάρι ανάμεσα στην… ψευτο-πρόοδο και το κόλπο που έκανε άνδρα & γυναίκα να δουλεύουν για να μπαίνει στο σπίτι ίδια χρήματα, όπως όταν εργαζόταν μόνο ο ένας
Τον τελευταίο μισό αιώνα περίπου, από την εποχή «των παιδιά των λουλουδιών», ξεκίνησε η κατρακύλα των βασικών αρχών που κρατούσαν δεμένες τις οικογένειες και την κοινωνία.
Φρόντισε και κράτησε ζωντανή την κατρακύλα αυτή η σάπια ελίτ του πλανήτη για οικονομικό της καλό...
Παντού ο θεσμός του πατέρα στήριγμα, του πατέρα κουβαλητή ξεφτιλιζόταν.
Το σαράκι της «προόδου» έτρωγε τα τότε «υγιή» πολιτεύματα, τρυπώνοντας σε κάθε έννοια συνοχής σαπίζοντας το.
Βάλανε στο παιχνίδι και τις γυναίκες με τις φεμινιστικές υποσχέσεις ότι θα γίνουν αφεντικά, λες και δεν ήταν αφεντικά και «υπουργίνες» οικονομικών στις οικογένειες τους.
Μεγάλωναν και πολλά παιδιά. Ήταν οι κρυφές ηρωίδες και είχαν τον σεβασμό όλων.
Το κεφάλαιο όμως έπαιξε πολύ έξυπνα, με πολύ δόλο και δούλεμα.
Κατά πλειοψηφία οι άντρες ήταν στην δουλειά και οι γυναίκες διαφέντευαν το σπιτικό.
Τελικά γίνανε «άντρες» και γυναίκες μαζί, απλά, και την πάτησαν αγρίως!
Έτσι ξαφνικά, υπάρχει μεγάλη ζήτηση δουλειάς και οι αμοιβές κατρακύλησαν.
Το ίδιο γίνεται και τώρα, με τους μη χρειαζούμενους, αλλά αναγκαστικά μπαστακωμένους, μυριάδες ξοφλημένους λαθρομετανάστες, «τους όπου γης και κονόμα με επιδόματα χαρίσματα», αλλά χωρίς πατρίδα.
Ανέβηκε λίγο το επίπεδο του νεοπλουτισμού, μειώθηκαν όμως οι γεννήσεις των Ελλήνων, για ένα ψεύτικο καλύτερο αύριο που διαφήμιζαν με τις ψευτο-ανάγκες που δημιούργησαν.
Στην ουσία δουλεύουν δύο, για να περνάνε το ίδιο όπως πρώτα. Χώρια που το παιδί το μεγαλώνουν νταντάδες.
Τι τελικά μένει στον οικογενειακό προϋπολογισμό με όλη αυτή τη «καλοπέραση-ευμάρεια», που τη θεωρούμε αναγκαία;
Συνελόντι ειπείν, εμπρός προς τα πίσω; Όπως φώναζε ο Πόπωτας; Μήπως είχε δίκιο απόλυτο;
Π.Σ.Κ.
