Κατέρρευσε ο εκλεκτός πρωθυπουργός του προέδρου από την Εθνοσυνέλευση με τη συντριπτική καταψήφιση του σχεδίου λιτότητας
Σε νέα φάση πολιτικής αστάθειας εισέρχεται η Γαλλία, καθώς η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Φρανσουά Μπαϊρού καταψηφίστηκε τη Δευτέρα (8/9) από την Εθνοσυνέλευση, με αφορμή το σχέδιο λιτότητας ύψους 43,8 δισεκατομμυρίων ευρώ για το 2026. Το αποτέλεσμα, 364 ψήφοι κατά, συνιστά ηχηρή απόρριψη και οδηγεί στην αποχώρηση του πρωθυπουργού από το Μέγαρο Ματινιόν.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, ο Φρανσουά Μπαϊρού αναμένεται να υποβάλει την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Εμανουέλ Μακρόν. Ο τελευταίος έχει πλέον τη δυνατότητα είτε να του ζητήσει να συνεχίσει προσωρινά, διεκπεραιώνοντας μόνο τις «τρέχουσες υποθέσεις», είτε να προχωρήσει σε άμεσες πρωτοβουλίες για την επόμενη κυβερνητική σύνθεση. Μια παραιτημένη κυβέρνηση, ωστόσο, δεν έχει εντολή να προωθήσει μεταρρυθμίσεις ή νομοθετικές παρεμβάσεις, περιοριζόμενη σε διοικητικά καθήκοντα και διαχείριση έκτακτων αναγκών.
Πλέον ο Εμανουέλ Μακρόν καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε δύο βασικές διαδρομές ή τον διορισμό νέου πρωθυπουργού (πέμπτου από τον Ιανουάριο του 2024), με στόχο τον σχηματισμό κυβέρνησης που θα επιβιώσει κοινοβουλευτικά ή Διάλυση της Εθνοσυνέλευσης και προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, μια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου για το προεδρικό στρατόπεδο, καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέο αδιέξοδο ή ακόμη και σε ενίσχυση της Εθνικής Συσπείρωσης (RN), που ήδη ζητά ανοιχτά αυτήν τη λύση.
Παράλληλα, έχει τεθεί στο τραπέζι και το ενδεχόμενο σχηματισμού «τεχνικής κυβέρνησης» από ανώτατους κρατικούς λειτουργούς. Ωστόσο, και αυτή η επιλογή θεωρείται προβληματική, καθώς δεν διασφαλίζει κοινοβουλευτική στήριξη.
Όσο για σενάρια παραίτησης του ίδιου του Εμανουέλ Μακρόν, αν και κυκλοφορούν φήμες, μέχρι στιγμής θεωρούνται εξαιρετικά απίθανα.
Η ανατροπή της κυβέρνησης Μπαϊρού αποτελεί την τέταρτη κατάρρευση εκτελεστικής εξουσίας κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του προέδρου Μακρόν. Η πολιτική αστάθεια, σε συνδυασμό με την έντονη δημοσιονομική πίεση, τις αγορές και την αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, επιτείνει το αίσθημα αδιεξόδου.
Η Γαλλία, υπό την Πέμπτη Δημοκρατία, δεν έχει αντιμετωπίσει στο πρόσφατο παρελθόν ανάλογο επίπεδο πολιτικής ρευστότητας, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να καλείται πλέον να δράσει ταχύτατα, προκειμένου να επαναφέρει την πολιτική ομαλότητα.
