Ο δασολόγος υποστήριξε πως με αυτό το σχέδιο οι κάτοικοι δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα σπίτια τους, κάτι που κάνουν οι πυροσβέστες, αφήνοντας την πυρκαγιά να επεκτείνεται ανεμπόδιστη
Ο Γαβριήλ Ξανθόπουλος είπε πως η τακτική των συνεχών και μαζικών, σχεδόν «τυφλών» όπως είπε, εκκενώσεων, αντί για τις επιλεκτικές εκκενώσεις, ήταν ο λόγος που συνέβαλε στη γιγάντωση των πυρκαγιών, καθώς οι κάτοικοι δεν μπορούν να υπερασπιστούν τις κατοικίες τους, κάτι που αναλαμβάνουν οι πυροσβέστες, αφήνοντας έτσι την ίδια την πυρκαγιά να επεκτείνεται ανεξέλεγκτα. Παράλληλα με τον τρόπο αυτό καίγονται και περισσότερα σπίτια, γιατί οι κάτοικοι που είναι γνώστες της περιοχής θα μπορούσαν να σώσουν πολλά από αυτά.
«Η θεώρησή μου είναι διαφορετική για τη συνολική οργάνωση, για την ισορροπία της πρόληψης και της καταστολής, για το περιεχόμενο της πρόληψης, το οποίο είναι πάρα πολύ μεγάλο και το οποίο δεν το αντιμετωπίζουμε σωστά σε όλο του το εύρος. Και μετά απ’ όλα αυτά είναι και αυτή η συγκεκριμένη πολιτική που έχει ακολουθηθεί φέτος, απομάκρυνσης, τυφλής απομάκρυνσης σχεδόν, σε όλες τις περιπτώσεις που νομίζω ότι έχει συμβάλλει σε αυτό που βλέπουμε φέτος. Δεν θα το κρύψουμε ότι είναι από τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, αλλά μέσα από αυτές τις συνθήκες αναδείχτηκε και το πρόβλημα. Που είναι πως είναι λάθος λογική να απομακρύνουμε μαζικά τον κόσμο».
Σε ερώτηση των δημοσιογράφων να δώσει ένα παράδειγμα λάθος εκκένωσης, ο Γαβριήλ Ξανθόπουλος, μίλησε για τη βόρειο Εύβοια: «Όταν έχεις μια φωτιά σε ένα σημείο, έχει σημασία προς τα πού πάει, τι συνθήκες υπάρχουν από πλευράς κινδύνου. Ένα χωριό που έχει πέντε σπίτια, θα το εκκενώσεις. Ένα χωριό που είναι των 300-400 κατοίκων, που είναι σε μία περίμετρο 300 μέτρων τουλάχιστον και μέσα είναι σπίτια που δεν έχουν βλάστηση, γιατί να το εκκενώσεις; Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Λίμνη Ευβοίας. Η Λίμνη είναι ένας μεγάλος οικισμός. Η φωτιά έφτασε στη θάλασσα σε κάποιο σημείο. Η Λίμνη έχει ένα ολόκληρο κεντρικό μέρος που είναι τσιμέντα. Γιατί απομακρύνεις τον άνθρωπο; Ο άνθρωπος αυτός στο σημείο που βρίσκεται είναι ασφαλής. Εκτός από τα περιμετρικά σπίτια, αυτός ο άνθρωπος άμα γυρίσει όταν περάσει το μέτωπο, θα σώσει το σπίτι του. Γιατί τα σπίτια δεν καίγονται τη στιγμή της φωτιάς μόνο. Καίγονται πάρα πολλά σπίτια επειδή δεν υπάρχει κανείς εκεί να τα προφυλάξει μετά. Ανάβει κάτι, ψιλοκαίει και έτσι γίνεται. Οι άνθρωποι αυτοί θα βρουν καμένα τα σπίτια τους. Οι άνθρωποι αυτοί είναι θυμωμένοι αυτή τη στιγμή με το σύστημα», είπε ο δασολόγος.
«Έχει διαφορά φωτιά με φωτιά και σημείο με σημείο»
«Εάν είσαι 100 ή 200 μέτρα μέσα από την περίμετρο που θα χτυπηθεί από τη φωτιά δεν κινδυνεύεις. Κλείσε το σπίτι σου σωστά, δώστε πληροφορίες για το πώς θα κλείσει το σπίτι του. Επίσης, έχει σημασία φωτιά με φωτιά και σημείο με σημείο. Το Μάτι ήταν ακραίες συνθήκες, 8 μποφόρ, συγκεκριμένης κατεύθυνσης, με ελάχιστο χρόνο κίνησης και οι περισσότεροι άνθρωποι σκοτώθηκαν στον ανοιχτό χώρο, όχι μέσα στα σπίτια τους», υποστήριξε.
Παράλληλα, είπε πως η εκκένωση είναι η εύκολη λύση για την αποποίηση των ευθυνών εκείνου που δίνει την εντολή.
«Αν αυτός που εισηγείται την εκκένωση δεν δώσει την εντολή και χαθεί κόσμος θα πέσουν να τον φάνε. Αν πει διώξτε τον κόσμο από όλα τα χωριά, δεν θα του πει κανένας κουβέντα. Αυτό όμως σημαίνει ότι το κίνητρό του είναι «να έχω το κεφάλι μου ήσυχο». Σαφώς το πρωταρχικό του κίνητρο είναι να μην χαθεί ανθρώπινη ζωή, αλλά τόσα χρόνια είχαμε εκατόμβες από ανθρώπινες ζωές;
«Να γίνεται εκ των προτέρων σχεδιασμός ανάλογα με τον οικισμό»
Ο Γαβριήλ Ξανθόπουλος είπε πως αυτό που πρέπει να γίνει είναι ένας σχεδιασμός ώστε να είναι γνωστές από πριν οι ιδιαιτερότητες κάθε οικισμού, ποιος μπορεί να μπλοκαριστεί από τη φωτιά, σε ποιον δεν υπάρχει διέξοδος. Είπε επίσης ότι οι άνθρωποι που μένουν σε χωριά δίπλα στο δάσος γνωρίζουν πώς να βοηθήσουν να αποτραπεί η φωτιά από τον οικισμό τους.
«Χρειάζεται να αλλάξει η θεώρηση. Να ξέρουμε ότι εκείνος ο οικισμός έχει πρόβλημα. Να είναι σε επίπεδο πρόληψης, ώστε να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε. Να γνωρίζουμε ότι εκείνος ο οικισμός σε περίπτωση φωτιάς θα έχει πρόβλημα, γιατί οι άνθρωποι θα μπλοκαριστούν και δεν θα μπορούν να φύγουν. Ή ότι είναι στην κορυφή μιας πλαγιάς που αν έρθει η φωτιά με δύναμη, θα είναι η κατάσταση πολύ δύσκολη για εκείνα τα σπίτια. Τότε ναι, να εκκενωθούν. Να είναι το κριτήριο γνωστό από πριν. Όχι να έχω μια φωτιά, να είναι από τα αριστερά κι εγώ να έχω το χωριό από δεξιά και να το εκκενώνω. Οι άνθρωποι των χωριών ξέρουν να βοηθήσουν».
Στην επισήμανση των δημοσιογράφων, ότι ακόμα και κόσμος με γνώση πάνω στις πυρκαγιές, έμενε στο σπίτι του και είχε διακοπεί η ηλεκτροδότηση πώς θα μπορούσε να κάνει το οτιδήποτε, ο Γαβριήλ Ξανθόπουλος απάντησε:
«Δεν μένουμε σε οποιοδήποτε σπίτι. Το σπίτι πρέπει να είναι ασφαλές ή να έχει τουλάχιστον τις μίνιμουμ προϋποθέσεις ασφάλειας. Τα τρία σημεία του κινδύνου είναι βασικά. Το ένα είναι τι έχεις γύρω από το σπίτι, πόσο κοντά είναι η βλάστηση. Σε πολλά από τα σπίτια στις Ροβιές η βλάστηση ήταν 100-150 μέτρα μακριά. Δεν κινδύνευαν. Το δεύτερο είναι από τι υλικά είναι φτιαγμένο το σπίτι. Αν είναι φτιαγμένο με εύφλεκτα υλικά αν πχ. η σκεπή είναι κεραμίδια και από κάτω είναι ραμποτέ ή πισσόχαρτο, είναι εύφλεκτο. Ένα σπίτι που η ταράτσα είναι επίπεδη τσιμεντένια, δεν είναι εύφλεκτο ως προς την ταράτσα».
«Η Βαρυμπόμπη καλώς εκκενώθηκε»
Σε αντιδιαστολή με την βόρεια Εύβοια που κατά τη γνώμη του κακώς εκκενώθηκε ο δασολόγος είπε πως στη Βαρυμπόμπη και τις όμορες περιοχές της ήταν τέτοιες οι συνθήκες που καλώς έγινε η εκκένωση:
«Οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα εύφλεκτες, ιδιαίτερα δύσκολες, Κάθε καύτρα άναβε φωτιά. Αυτό που χρειαζόταν είναι να δει ο καθένας το σπίτι του. Υπήρξαν άνθρωποι που έμειναν και έσωσαν το σπίτι τους και υπήρξαν άνθρωποι που έφυγαν, κάτι άναψε και κάηκε το σπίτι του. Οπωσδήποτε από την πλευρά των αρχών βολεύει να υπάρχει μηδενικός κίνδυνος και να μην αφήσουν τον πολίτη να επιλέξει. Το καταλαβαίνω. Ειδικά με τις ακραίες συνθήκες συμφωνώ ως προς τη Βαρυμπόμπη, ήταν τέτοιες οι συνθήκες. Αλλά σκεφτείτε πού δόθηκε η έμφαση, πόσο πολλές πυροσβεστικές δυνάμεις έμειναν εκεί για να φυλάξουν τα σπίτια που εγκαταλείφθηκαν και η φωτιά προχώρησε ανεξέλεγκτη και έκαψε τα περαιτέρω. Είναι πολύ σημαντικό να κρίνουμε το κάθε τι κατά περίπτωση. Σκεφτείτε πόσα οχήματα δεσμεύτηκαν εκεί. Κάθε όχημα που έμεινε εκεί άφηνε την πυρκαγιά να πάει προς τα βασιλικά κτήματα ή προς την Πάρνηθα. Κάθε πυρκαγιά είναι άσκηση για την επόμενη. Και πρέπει εκ των προτέρων να αποφασίσουμε πού και πότε κάνουμε εκκένωση. Και να μην είναι οριζόντια. Όταν δίνεις έμφαση στα σπίτια η φωτιά φεύγει ανεξέλεγκτη», κατέληξε.
«Την φωτιά πρέπει να την προλαβαίνεις, να μην επικεντρώνεσαι μόνο στις εκκενώσεις»
Νωρίτερα, μιλώντας στον Άρη Πορτοσάλτε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΊ υποστήριξε πως ήταν τραγικό λάθος οι μαζικές εκκενώσεις και ουσιαστικά αυτές οδήγησαν σε αυτή την καταστροφή.
«Την φωτιά την προλαβαίνεις και αυτό πρέπει να είναι το πρώτο που κάνεις, όχι να επικεντρώνεσαι στις εκκενώσεις και μόνο. Οι άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν και να προστατέψουν τα σπίτια τους. Όταν εκκενώνεις, τότε υποχρεώνεις όλες τις πυροσβεστικές δυνάμεις να προστατεύουν αυτές τα σπίτια και να μη σβήνουν τις φωτιές. Οι εκκενώσεις πρέπει να είναι επιλεκτικές».
