Ένας μήνας πολέμου στο Σουδάν: Χωρίς νερό και ρεύμα, οι κάτοικοι περιμένουν εκεχειρία

Ύστερα από έναν μήνα πολέμου ανάμεσα στις δυνάμεις δύο στρατηγών που πολεμούν για την εξουσία στο Σουδάν, η χώρα αυτή, μια από τις φτωχότερες του πλανήτη, διατρέχει τον κίνδυνο κατάρρευσης και η σύγκρουση προκαλεί ανησυχίες στις γειτονικές χώρες.

Στο Χαρτούμ, πόλη πέντε εκατομμυρίων κατοίκων, και στο Νταρφούρ, στο δυτικό τμήμα, οι άνθρωποι ζουν κλεισμένοι στα σπίτια τους, ενώ κάθε έξοδός τους για την αγορά τροφίμων γίνεται υπό το κράτος του φόβου των αδέσποτων σφαιρών.

Ο πόλεμος που ξέσπασε ακριβώς πριν από έναν μήνα, στις 15 Απριλίου, ανάμεσα στον στρατό του στρατηγού Άμπντελ Φάταχ Αλ Μπουρχάν και τους παραστρατιωτικούς των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ/ FSR) που διοικούνται από τον στρατηγό Μοχάμεντ Χαμντάν Νταγκλό, έχει στοιχίσει τη ζωή σε 750 ανθρώπους, προκαλέσει τον τραυματισμό χιλιάδων και αναγκάσει σχεδόν ένα εκατομμύριο ανθρώπους να εκτοπιστούν ή να φύγουν πρόσφυγες σε άλλες χώρες.

Χωρίς νερό ή ηλεκτρικό ρεύμα, οι κάτοικοι της πρωτεύουσας περιμένουν μια υποτιθέμενη εκεχειρία εν μέσω αεροπορικών επιδρομών, μαχών με βαρέα όπλα και πυρά πυροβολικού.

Στη χώρα αυτή των 45 εκατομμυρίων κατοίκων, το ένα τρίτο του πληθυσμού που εξαρτιόταν από την διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια πλέον την στερείται: αυτή λεηλατήθηκε ή διακόπηκε μετά τον θάνατο 18 εργαζομένων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις.

Επίσης, υπάρχει έλλειψη χρημάτων, καθώς οι τράπεζες, οι οποίες κατά κάποιους λεηλατήθηκαν, είναι κλειστές εδώ και έναν μήνα, ενώ οι τιμές των αγαθών έχουν εκτιναχθεί: οι τιμές των τροφίμων έχουν τετραπλασιαστεί και οι τιμές της βενζίνης εικοσαπλασιαστεί.

Στην Τζέντα, στη Σαουδική Αραβία, οι δύο πλευρές διαπραγματεύονται μια «ανθρωπιστική εκεχειρία» για να επιτραπεί η έξοδος αμάχων και η είσοδος βοήθειας.

Ωστόσο, συμφώνησαν μόνον επί της αρχής για τον σεβασμό των κανόνων του πολέμου, μεταθέτοντας για μεταγενέστερες «διευρυμένες συνομιλίες» το ζήτημα της διακοπής των εχθροπραξιών.

Σύμφωνα με τον ερευνητή Άλι Βερτζί, «αν τα δύο στρατόπεδα δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης, είναι δύσκολο να φανταστούμε μια μεταφορά στο πεδίο (των μαχών) των δεσμεύσεων στο χαρτί».

Σύμφωνα με τους ειδικούς και τους διπλωμάτες, καθένας από τους δύο στρατηγούς πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει στρατιωτικά, χάρη στις σημαντικές δυνάμεις και την ξένη υποστήριξη. Ο στρατηγός Νταγκλό είναι σύμμαχος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων όπως και, σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, των Ρώσων μισθοφόρων της Wagner, ενώ η Αίγυπτος ρίχνει όλο της το βάρος στον Μπουρχάν.

Οι δύο στρατηγοί δείχνουν ως εκ τούτου να ενδιαφέρονται περισσότερο για μια μακρά σύγκρουση παρά για παραχωρήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.