Ο Οίστρος σκέπτεται δυνατά για την ύπαρξη του, τις επιλογές του και μας δίνει ερεθίσματα για τις ζωές μας
Παιδεία δεν είναι τα πτυχία μας, αλλά η αισθητική μας. Ο τρόπος με τον οποίο συνομιλούμε, φλερτάρουμε, περπατάμε στο δρόμο, κρατάμε την πόρτα να περάσει ο άγνωστος στο ασανσέρ.
Παιδεία είναι οι λέξεις μας, η διακριτικότητά μας, η ελευθερία μας, τα όρια της ελευθερίας μας, η μουσική που ακούμε, η γλώσσα του σώματός μας, το πόσο αγαπάμε να μαθαίνουμε, να αλλάζουμε.
Παιδεία είναι η ταπεινότητα αλλά και η επιμονή στις αξίες μας, το ότι δεν είμαστε προς πώληση, το ότι σεβόμαστε τον άνθρωπο.
Παιδεία είναι η μεγαλοψυχία μας.
Παιδεία είναι το να προστατεύουν τα χέρια μας τον αδύναμο, να τα βάζουνε με το θηρίο.
Παιδεία είναι το πόσο μπορούμε να έρθουμε απέναντι στο σύστημα και στους συστημικούς, παιδεία είναι η γενναιότητα και η ευθύνη.
Παιδεία είναι το να διαλέγεις τον δύσκολο δρόμο της αξιοπρέπειας, της μοναξιάς και συνάμα να καίγεται το μέσα σου για το κοινό καλό. Για το ωραίο και τη σωτηρία του.
Παιδεία είναι ο Άνθρωπος... ΕΛΛΗΝ...
Κι επειδή είμαι Έλλην... με αυτά που βλέπω, δεν είναι και πολύ δύσκολο να σαλτάρει το μυαλό!
Ο φόβος φυλάει τα έρημα λένε, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση ξεμυαλίζει την αγέλη.
Εκτός αν πεις... ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ. Αυτό είναι μόνο δική μου σκέψη και ίσως και άλλων.
Δεν θα με πεθάνει κανείς με τον δικό του τρόπο. Γιατί εγώ θα ζήσω όσο ζήσω, με τον δικό μου τρόπο.
Διότι ουσιαστικά από εδώ και πέρα, με τα κατ’ οίκον μαθήματα προσαρμογής τόσο καιρό, κανείς δεν πρόκειται να μεταπείσει κανέναν και για τίποτα σε ότι έχει αποφασίσει. Το έχω εμπεδώσει και τα συναισθήματα μου έχουν γίνει Γόρδιος δεσμός.
Εύχομαι να είμαι το λάθος και ο κόσμος να πορευτεί ομαλά.
Οπότε, με απόλυτη ευθύνη, παίρνω την ζωή μου πίσω και μαζί και τον δικό μου θάνατο, πού ορίζει ΑΥΤΟΣ πού πιστεύω!
Ζω, κινούμε και υπάρχω, μόνος ή με τους αγαπημένους μου, αν θέλουν.
Ας με πάει όπου και όπως πάει το μέλλον μου.
Θυμάμαι πώς ζούσα πριν, την απλή καθημερινότητα μου και το τι ζω τώρα και τι με περιμένει από τις αποφάσεις των άλλων και αποφασίζω!
Συνελόντι ειπείν, ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ, Ή ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ, Ή ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟΚΟΥΣ ΖΩΗΣ!
Π.Σ.Κ.
